Ἤ U+1F2C Unicode文字
Unicode
U+1F2C
Ἤ
数値文字参照
Ἤ Ἤ
URLエンコード(UTF-8)
%E1%BC%AC
ユニコード名
GREEK CAPITAL LETTER ETA WITH PSILI AND OXIA
一般カテゴリ－
Letter, Uppercase（文字，大文字）
Base64エンコード : 4bys
「Ἤ」に似ている意味の文字
「Ἤ」の文字を含む単語
Ἤの説明
Greek orthography has used a variety of diacritics starting in the Hellenistic period. The more complex polytonic orthography (Greek: πολυτονικό σύστημα γραφής, romanized: polytonikó sýstīma grafī́s), which includes five diacritics, notates Ancient Greek phonology. The simpler monotonic orthography (Greek: μονοτονικό σύστημα γραφής, romanized: monotonikó sýstīma grafīs), introduced in 1982, corresponds to Modern Greek phonology, and requires only two diacritics.
Polytonic orthography (from Ancient Greek πολύς (polýs) 'much, many', and τόνος (tónos) 'accent') is the standard system for Ancient Greek and Medieval Greek. The acute accent (´), the circumflex (ˆ), and the grave accent (`) indicate different kinds of pitch accent. The rough breathing (῾) indicates the presence of the /h/ sound before a letter, while the smooth breathing (᾿) indicates the absence of /h/.
Since in Modern Greek the pitch accent has been replaced by a dynamic accent (stress), and /h/ was lost, most polytonic diacritics have no phonetic significance, and merely reveal the underlying Ancient Greek etymology.
Monotonic orthography (from Ancient Greek μόνος (mónos) 'single', and τόνος (tónos) 'accent') is the standard system for Modern Greek. It retains two diacritics: a single accent or tonos (΄) that indicates stress, and the diaeresis ( ¨ ), which usually indicates a hiatus but occasionally indicates a diphthong: compare modern Greek παϊδάκια (/paiðakia/, "lamb chops"), with a diphthong, and παιδάκια (/peˈðakia/, "little children") with a simple vowel. A tonos and a diaeresis can be combined on a single vowel to indicate a stressed vowel after a hiatus, as in the verb ταΐζω (/taˈizo/, "I feed").
Although it is not a diacritic, the hypodiastole (comma) has in a similar way the function of a sound-changing diacritic in a handful of Greek words, principally distinguishing ό,τι (ó,ti, "whatever") from ότι (óti, "that").[出典:Wikipedia]
Ἤの文字を使った例文
Ἤ εὐδαιμονεῖν, ἢ μὴ εὐδαιμονεῖν, τοῦτόν ἐστιν ἡ ἀπόφασις. Ἤ, ὡς ἔφησεν ὁ Σωκράτης, αὐτὸν ἀντιλέγειν καὶ ἐρεῖν "οὐκ οἶδα εἰ εὐδαίμων εἰμί, ἢ οὔ." Ἤ, ὡς ἔχουσιν οἱ ἑλληνικοὶ μύθοι, οἵτινες διηγοῦνται θεούς καὶ ἡρωεῖς, πότερον αὐτοὶ θεοί εἰσιν ἢ ἄνθρωποι μόνον. Ἤ, ὡς ἔχουσιν οἱ φιλόσοφοι, τίς εἰμὶ ἐγώ, καὶ πῶς γινώσκω ἐμαυτόν; Ἤ, ὡς ἔχουσιν οἱ ποιηταὶ, τὶς ἡ ἀλήθεια τῆς ζωῆς καὶ τοῦ κόσμου; Ἤ, ὡς ἔχουσιν οἱ φιλόλογοι, πότερον ἑλληνική γλῶσσα προτίμησις ἢ λατινική. Ἤ, ὡς ἔχουσιν οἱ δικηγόροι, τί πρέπει νὰ σκεφτοῦμεν πρὶν κάνουμεν μια δικὴ -> Ἔνα απλό 'ναι' ή 'οχι' μπορεῖ να ἔχει ἐπαναστατικές συνέπειες στο πεδίο της δικαιοσύνης και του συνταγματικού δικαίου. Οι δικηγόροι προετοιμάζονται προσεχτικά πριν παρουσιάσουν τις επιχειρήσεις τους στα δικαστήρια, γιατί ένα σωστό ή λάθος επιχείρημα μπορεί να αποφασίσει αν κάποιος καταδικαστεί ή όχι. Ἤ, ὡς ἔχουσιν οἱ μαθηματικοί, τί ακριβώς συμβαίνει στον κόσμο -> Διακρίνουμε τα πάντα σε αριθμούς, από την κίνηση των πλανητών στο διάστημα μέχρι το ρυθμό της καρδιάς μας. Οι μαθηματικοί ψάχνουν για μοτίβα και σχέσεις μεταξύ αυτών των αριθμών, για να κατανοήσουν τη θεμελιώδη δομή του κόσμου μας. Ἤ, ὡς ἔχουσιν οἱ καλλιτέχνες, πώς εκφράζουν τις σκέψεις τους -> Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν τη φαντασία και τον δημιουργικό τους στοχασμό για να δημιουργήσουν έργα τέχνης που μπορούν να εκφράσουν θέσεις ή συναισθήματα για ένα θέμα. Ένα καλλιτεχνικό έργο, όπως ένα πίνακας ή ένα τραγούδι, μπορεί να είναι ανοιχτό για πολλαπλές ερμηνείες, ανάλογα με τον πολιτισμό και τις προσωπικές εμπειρίες του θεατή ή του ακροατή. Συνολικά, το 'Ἤ' είναι μια λέξη που μπορεί να ανοίξει πολλά ερωτήματα που αφορούν την ανθρώπινη εμπειρία και τον πολιτισμό. Με την απάντηση στα ερωτήματα αυτά ή τη σκέψη γύρω από τις απαντήσεις, μπορούμε να βελτιώσουμε την κατανόηση μας του κόσμου.(この例文はAIにより作成されています。特定の文字を含む文章を出力していますが内容が正確でない場合があります。)